هوش مصنوعی: این متن شعری است که از عناصر طبیعت مانند گل، چمن و ساغر برای بیان احساسات عمیق مانند رشک، انتقام، حیرت و اسارت استفاده می‌کند. شاعر با تصاویر زیبا و استعاری، حالات درونی خود را به نمایش می‌گذارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۵۳۲

گریبان رشک گلشن می توان کرد
گل چاکی به دامن می توان کرد

بنازم انتقام سینه صافی
چها با جان دشمن می توان کرد

چمن پیرا ندانم جلوه کیست
گل ناچیده خرمن می توان کرد

به کشتی رام یک دل می توان بود
تماشای رمیدن می توان کرد

گداز حیرتم کامل عیار است
مرا در ساغر من می توان کرد؟

غبارم کرد اسیر آن گردش چشم
طواف مشهد من می توان کرد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.