ز خوی سرکشی دل در بر امید می رقصد
که در بزمش دل هر ذره با خورشید می رقصد

شراب بی محابای عدم کیفیتی دارد
که جام از جوش مستی در کف جمشید می رقصد

چنان اجزای هستی در هوای او به رقص آمد
که صد مطلب روایی با دل نومید می رقصد

بهار می پرست آمد گل هنگامه ها رنگین
خروش ابر می خواند هوای بید می رقصد

نبیند چشم بد گویش چه صبح است این چه شام است این
گل خورشید می خندد هلال عید می رقصد