هوش مصنوعی: این متن به موضوعات فلسفی و اخلاقی مانند گذرایی زندگی، مرگ، قضا و قدر، و اهمیت تسلیم و ادب در برابر سرنوشت می‌پردازد. شاعر از تلخی‌های زندگی و نهایت همه انسان‌ها در مرگ سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که هر کس در نهایت به خاک تبدیل می‌شود. همچنین، به اهمیت تسکین خاطر در این دنیای پر از رنج اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق فلسفی و اخلاقی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. این مفاهیم ممکن است برای سنین پایین‌تر قابل درک نباشد یا باعث ایجاد سردرگمی شود.

این قطعه را برای سنگ مزار خودم سروده‌ام

اینکه خاک سیهش بالین است
اختر چرخ ادب پروین است

گر چه جز تلخی از ایام ندید
هر چه خواهی سخنش شیرین است

صاحب آنهمه گفتار امروز
سائل فاتحه و یاسین است

دوستان به که ز وی یاد کنند
دل بی دوست دلی غمگین است

خاک در دیده بسی جان فرساست
سنگ بر سینه بسی سنگین است

بیند این بستر و عبرت گیرد
هر که را چشم حقیقت بین است

هر که باشی و زهر جا برسی
آخرین منزل هستی این است

آدمی هر چه توانگر باشد
چو بدین نقطه رسد مسکین است

اندر آنجا که قضا حمله کند
چاره تسلیم و ادب تمکین است

زادن و کشتن و پنهان کردن
دهر را رسم و ره دیرین است

خرم آن کس که در این محنت‌گاه
خاطری را سبب تسکین است
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:این قطعه را در تعزیت پدر بزرگوار خود سروده‌ام
گوهر بعدی:قطعه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.