هوش مصنوعی: این شعر بیانگر درد و رنج عاشقانه است که در آن شاعر از غم‌ها و داغ‌های عشق سخن می‌گوید. او از تبسم معشوق و تأثیر آن بر زندگی خود می‌گوید و اشاره می‌کند که پیش از رسیدن به جنون، در آتش دل می‌سوخته است. عشق او پست‌ترین مرتبه‌ها را ندیده و داغ‌هایش همیشه بازتابنده ستاره‌ها بوده‌اند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و غمگین است که درک آن برای سنین پایین‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از مضامین مانند جنون و داغ عشق نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۶۱۳

دیدیم زهر چشم تو عمر دوباره بود
معلوم ما نشد که تبسم چکاره بود

هر غم که آمد از دل ما بینوا برفت
خوان خلیل ما جگر پاره پاره بود

پیش از جنون در آتش دل می گداختیم
شغل غم تو پیشرو استخاره بود

پستی ندید مرتبه عشق من اسیر
داغم همیشه آینه دار ستاره بود
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.