هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه و پراحساس است که در آن شاعر از عشق و اشتیاق خود سخن می‌گوید. او از تأثیر نگاه معشوق، یادآوری او در طبیعت، و بی‌قراری خود صحبت می‌کند و از تکرار وضعیت موجود اظهار بیزاری می‌کند. در نهایت، شاعر به دنبال فراموشی دنیا و گوش سپردن به افسانه‌ای جدید است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان شاعرانه نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه دارد.
شمارهٔ ۶۶۹
هر گردش چشم تو پریخانه دیگر
هر سایه مژگان تو دیوانه دیگر
هر برگ گل از شبنم یاد تو چراغی
هر بلبل پر سوخته پروانه دیگر
تا ساغر سرشار تمنای تو باشد
راهم نزند گردش پیمانه دیگر
بیزارم از این وضع مکرر چه توان کرد
صیاد دگر دام دگر دانه دیگر
جایی که فراموش کنم خواب دو عالم
بیدار کنم گوش به افسانه دیگر
هر سایه مژگان تو دیوانه دیگر
هر برگ گل از شبنم یاد تو چراغی
هر بلبل پر سوخته پروانه دیگر
تا ساغر سرشار تمنای تو باشد
راهم نزند گردش پیمانه دیگر
بیزارم از این وضع مکرر چه توان کرد
صیاد دگر دام دگر دانه دیگر
جایی که فراموش کنم خواب دو عالم
بیدار کنم گوش به افسانه دیگر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۶۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
