هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از زاهد و ریاکاری او انتقاد میکند و از او میخواهد که به جای آزار دیگران، به فکر اصلاح خود باشد. او اشاره میکند که ظاهر و باطن زاهد با هم در تضاد است و از دوستیهای بیتوجه و دشمنیهای به ظاهر محترمانه شکایت میکند. شاعر از زاهد میخواهد که به جای سرزنش دیگران، به خود نگاه کند و از انکار توبه خودداری نماید.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم انتزاعی و انتقادی است که درک آنها نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، برخی از اشارات عرفانی و اخلاقی ممکن است برای سنین پایینتر قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۸۱۲
زاهد بجز آزار ما کاری مکن کاری مکن
تا سبحه ای داری به کف تسخیر زناری مکن
تسبیح کار مذهبم زنار تار مشربم
باطن پرست گلشنی در پرده اظهاری مکن
آه از تغافل دوستی داد از مروت دشمنی
فهمیده دشنامی بده دانسته آزاری مکن
تا چند منع میکشان دامن ز جرم ما فشان
زاهد به روی من نگر از توبه انکاری مکن
تا سبحه ای داری به کف تسخیر زناری مکن
تسبیح کار مذهبم زنار تار مشربم
باطن پرست گلشنی در پرده اظهاری مکن
آه از تغافل دوستی داد از مروت دشمنی
فهمیده دشنامی بده دانسته آزاری مکن
تا چند منع میکشان دامن ز جرم ما فشان
زاهد به روی من نگر از توبه انکاری مکن
وزن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.