هوش مصنوعی: این متن شعری است که احساسات عمیق غم، تنهایی و رنج را بیان می‌کند. شاعر از جوش گریه، ناله‌های سوزناک، داغ رسوایی و زخم‌های ناشکیبا سخن می‌گوید و احساس سوختن در تنهایی را توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عاطفی و غم‌انگیز است که درک و پردازش آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، مفاهیمی مانند رسوایی، ستم و زخم‌های ناشکیبا نیاز به سطحی از بلوغ فکری و عاطفی دارد.

شمارهٔ ۸۶۸

دیده از جوش گریه دریایی
سینه از شور ناله صحرایی

بی سر و پا دویدگان تو را
دشت یک سینه داغ رسوایی

همه جا با ستمکشان تو را
مهر یک زخم ناشکیبایی

سوخت دور از تو جوش انجمنم
نتوان بود صید تنهایی
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۶۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۶۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.