هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از دردها و رنج‌های عاطفی خود سخن می‌گوید. او با استفاده از تصاویر شعری مانند «اشک آتشین»، «برق خوشه چین» و «درد دلنشین»، احساسات عمیق خود را بیان می‌کند. همچنین، به تنهایی و سرگشتگی خود اشاره دارد و خود را در صف شهیدان نمی‌بیند، اما در عین حال، عشق و حسرت‌هایش را در کوچه‌های زندگی حمل می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاطفی عمیق و احساساتی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و مفاهیم انتزاعی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی دارد.
شمارهٔ ۳۱۰
دانه ای نمی کارم اشک آتشین دارم
حاصلی نمی خواهم برق خوشه چین دارم
محرم داو گشتم خجلت طبیبان بس
عذر ناله می خواهم درد دلنشین دارم
سرگذشته ای چون من در صف شهیدان نیست
گرد کوچه عشقم جا در آستین دارم
حاصلی نمی خواهم برق خوشه چین دارم
محرم داو گشتم خجلت طبیبان بس
عذر ناله می خواهم درد دلنشین دارم
سرگذشته ای چون من در صف شهیدان نیست
گرد کوچه عشقم جا در آستین دارم
وزن: فاعلن مفاعیلن فاعلن مفاعیلن (مقتضب مثمن مطوی مقطوع)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
