هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از حافظ، بیانگر درد عشق و وفاداری است. شاعر با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند زلف، ماه، و خورشید، احساسات عمیق خود را نسبت به معشوق بیان می‌کند. همچنین، اشاره‌هایی به مفاهیم عرفانی مانند وفا، خطا، و ستم دارد.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه‌ی بیشتری نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۳۳ - جواب

ای آنکه ندانی که وفاداری با ما چیست
از مهر من آموز که آیین وفا چیست

چون لشکر زنگ آمد و بگرفت ختن را
چین شکن زلف تو در بند خطا چیست

ای ترک خطایی! به خطایی که نکردیم
تیر ستمت بر سپر سینه ی ما چیست

روی تو و مه را چو بدیدیم بگفتیم
با پرتو خورشید فلک، نور سها چیست؟

در چاه زنخدان تو ای یوسف ثانی!‏
از زلف تو بر پای دلم بند بلا چیست؟

یاری که نیارم که کنم دیده به رویش
در زلف چو شامش گذر باد صبا چیست؟

گر زآنکه نه یکتای تو باشد دل حیدر
پیوسته در آن سلسله ی زلف دو تا چیست؟
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲ - و له ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴ - و له ایضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.