هوش مصنوعی: متن بالا به موضوعاتی مانند نفی خودپرستی، غرور و خودبینی می‌پردازد و تأکید می‌کند که انسان‌ها در نهایت به هیچ‌چیز نمی‌رسند مگر با رهایی از منیت و پاک کردن وجود خود از آلودگی‌های نفسانی. شاعر از مخاطب می‌خواهد که از خودبینی دوری کند و به پاک‌سازی درون بپردازد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین، برخی از عبارات ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا سنگین باشد.

بخش ۴۲ - بیان اینکه به جهت امتحان دیدنیها پوشیده می شود

کاندران رادان همه گمره شدند
موشکافان جهان ابله شدند

دور بینان کور و نابینا همه
تیزهوشان بیهش و رسوا همه

داد بهر آزمایش جلوه ها
هیچ اندر هیچ اندر هیچ را

وان چه بود آن چیز و بالاتر ز چیز
کرد پنهان در پس صد پرده نیز

این منی را در نظرها جلوه داد
نام من هر هیچ بن هیچی نهاد

بیخودی را از نظرها دور کرد
دیده ها از دیدن آن کور کرد

تا به کی گویی من و من ای عمو
گوییا نشناختی خود را نکو

قطره ی آب پلیدی مایه ات
روز و شب ها سرکشی شد پایه ات

ای منی تا چند مانی و منی
ای دنی تا کی غرور و برتنی

بایدت شستن بدست خویشتن
کون خود هر روز و شب ای مؤتمن

ای تو کون شور و تو کون خود بشو
اینقدر منشین و ما و من مگو

فخر تو این بس که گویی نغز و چست
کون خود را می توانم پاک شست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۴۱ - در بیان آنکه چون سفر را نهایت نیست لازم می آید سبکبار و چالاک بود
گوهر بعدی:بخش ۴۳ - حکایت خلیفه با طاوس یمانی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.