هوش مصنوعی: این متن پندی حکیمانه درباره‌ی بی‌ثباتی دنیا و رنج‌های آن است. شاعر توصیه می‌کند که انسان عاقل نباید دل به دنیای فانی ببندد، زیرا دنیا مانند خانه‌ای است با دو در که یکی برای ورود و دیگری برای خروج است. او تأکید می‌کند که دنیا چیزی جز رنج نیست و انسان دانا نباید دل به ناچیزها ببندد. در پایان، شاعر توصیه می‌کند که از عمر کوتاه بهره ببریم و دل به دنیای ناپایدار نبندیم.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی و اخلاقی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربهٔ زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تمثیل‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

بخش ۸۸ - پند پنجم

بود پند من این پنجم که دانا
نگیرد سخت بر خود رنج دنیا

ببین دنیا و بر خود نیک برسنج
که دنیا نیست غیر از خانه رنج

دو در دارد جهان و آن کس برد سود
کزین در آید و زان در رود زود

سرای دهر را چون نیست بنیاد
خوش آن عاقل که در وی، رخت ننهاد

جهان دیوی ست کو خوش نیست با کس
نبندد دل کسی هرگز به ناکس

جهان چیزی ندیدم، بلکه جان نیز
نبندد هیچ دانا، دل به ناچیز

غم دنیا مخور تا می توانی
نصیحت گفتمت دیگر تو دانی

امل چون نیست غیر از ذل و پستی
غنیمت دان درین یک دم که هستی

منه بر بود و نابود جهان دل
که خوش گفت این سخن، آن مرد کامل

دو روزه عمر اگر داد است اگر دود
چنانچش بگدرانی، بگدرد زود
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۸۷ - پند چهارم
گوهر بعدی:بخش ۸۹ - پند ششم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.