هوش مصنوعی: شاعر در این شعر بیان می‌کند که غم‌های کوچک و بزرگ برایش اهمیتی ندارند، زیرا غم اساساً بی‌قدر و بی‌مقدار است. او تأکید می‌کند که ملت‌هایی که نویسندگان و اندیشمندان توانمند ندارند، نامشان از تاریخ محو می‌شود. همچنین، کسانی که به فکر جامعه نیستند، نزد خردمندان احترامی ندارند. با وجود فقر مادی، شاعر احساس آرامش و فراغتی دارد که حتی پادشاهان بزرگ مانند جمشید نیز از آن بی‌بهره بودند. در پایان، شاعر به انصاف و عدل اشاره می‌کند، اما افسوس می‌خورد که کسی مانند فرخی (شاید اشاره به فرخی سیستانی) ثابت‌قدم در این راه نبوده است.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق فلسفی و اجتماعی موجود در شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات تاریخی و ادبی نیاز به دانش پیشینه‌ای دارد که معمولاً در سنین بالاتر کسب می‌شود.

شمارهٔ ۳۳

هرگز دلم برای کم و بیش غم نداشت
آری نداشت غم که غم بیش و کم نداشت

در دفتر زمانه فتد نامش از قلم
هر ملتی که مردم صاحب قلم نداشت

در پیشگاه اهل خرد نیست محترم
هر کس که فکر جامعه را محترم نداشت

با آنکه جیب و جام من از مال و می تهیست
ما را فراغتی است که جمشید جم نداشت

انصاف و عدل داشت موافق بسی ولی
چون فرخی موافق ثابت قدم نداشت
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.