این نیست عرق کز رخ آن ماه جبین ریخت
خورشید فلک رشته ی پروین به زمین ریخت

دیگر مزن از صلح و صفا دم که حوادث
در خرمن ابنای بشر آتش کین ریخت

زهری که ز سرمایه به دم داشت توانگر
در کام فقیران به دم بازپسین ریخت

هر قطره شود بحری و آید به تلاطم
این خون شهیدان که به نزهتگه چین ریخت

از نقشه ی گیتی شودش نام و نشان محو
هر کس که پی محو بشر طرح چنین ریخت

با اشک روان توده ی زحمت کش دنیا
در دامن صد پاره ی خود در ثمین ریخت

هر خاک مصیبت که فلک داشت از این غم
یک جا به سر فرخی خاک نشین ریخت