آنکه اندر دوستی ما را در اول یار بود
دیدی آخر بهر ملت دشمن خون خوار بود

وآنکه ما او را صمد جو سالها پنداشتیم
در نهانش صد صنم پیچیده در دستار بود

زاهد مردم فریب ما که زد لاف صلاح
روز اندر مسجد و شب خانه ی خمار بود

بی قراری گر به ظاهر بودش از عقد قرار
عاقد آن را به باطن محرم اسرار بود

بود یک چندی به پیشانیش گر داغ وطن
شد عیان کان داغ بهر گرمی بازار بود

پای بی جوراب دستاویز بودش بهر زهد
با وجود آنکه سر تا پا کله بردار بود

فرخی را رشته ی تسبیح سالوسی فریفت
گر نهانی متصل آن رشته با زنار بود

«فرخی یزدی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir