هوش مصنوعی: این شعر از فرخی سیستانی به مقایسه‌ی زندگی زورمداران و تهی‌دستان می‌پردازد و ارزش‌های اخلاقی مانند تقوا، عدالت و عشق را برمی‌شمارد. شاعر تأکید می‌کند که ظواهر فریبنده‌ی ثروتمندان در برابر صفای بزم تهی‌دستان ناچیز است و از ظلم به ناتوانان نهی می‌کند. همچنین، عشق و ایمان را در کنار هم توصیف کرده و هشدار می‌دهد که هر عمل نیک و بدی در جهان ثبت می‌شود.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق اخلاقی و اجتماعی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی اشارات عرفانی و انتقادی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارند.

شمارهٔ ۸۷

سراپا کاخ این زورآوران گر زیوری دارد
ولی بزم تهی دستان صفای دیگری دارد

نیارد باد امشب خاک راهش را برای ما
مگر در رهگذار او کسی چشم تری دارد

نگار من مسلمان است و در عین مسلمانی
به محراب دو ابرو چشم مست کافری دارد

مکن هرگز بدی با ناتوانان از توانایی
که گیتی بهر خوب و زشت مردم دفتری دارد

ز عریانی ننالد مرد با تقوا که عریانی
بود بهتر ز شمشیری که در خود جوهری دارد

سر قتل محبان داشتی اما ندانستی
میان عاشقان هم فرخی آخر سری دارد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.