هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از احساسات عمیق و دردهای درونی خود سخن می‌گوید. او از ناله‌های دلش، انتظار برای فردایی بهتر، و رنج‌های عاطفی خود می‌گوید. همچنین، به ناپایداری زیبایی‌ها و انتقام طبیعت اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر به این امید دارد که نادیدنی‌ها نیز روزی دیده خواهند شد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی موجود در شعر، مانند ناپایداری زندگی، انتظار و امید، و دردهای درونی، برای مخاطبان نوجوان و بزرگسال قابل درک و ارتباط‌پذیر است. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان شاعرانه نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۹۲

دلم امروز چون قمری سر نالیدنی دارد
مگر آن سرو قد فردا به خود بالیدنی دارد

چو من در این چمن جز غنچه دلتنگی نشد پیدا
که در شب گر خورد خون صبحدم خندیدنی دارد

ز حسن بی بقا ای گل مکن خون در دل بلبل
که دست انتقام باغبان گل چیدنی دارد

رمیدن دید بس در زندگانی این دل وحشی
به مرگ ناگهانی میل آرامیدنی دارد

دلم از دیدن نادیدنیها کی شود غمگین
که این نادیدنیهای جهان هم دیدنی دارد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.