۱۸۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۸

چون ابر بهار چشم خون بار من است
چون غنچه نشکفته دل زار من است

فریاد و فغان و ناله هر شب تا صبح
چون مرغ اسیر در قفس کار من است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.