هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر احساسات عمیق شاعر نسبت به معشوق است. او از عشق بی‌پایان، فراق سخت، جفاهای معشوق و اشک‌های بی‌پایان خود می‌گوید. شاعر با تصاویر زیبا مانند زلف دراز معشوق و آتش دل، احساسات خود را به تصویر می‌کشد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه عمیق و احساسات پیچیده است که درک آن برای نوجوانان کم‌سن‌وسال ممکن است دشوار باشد. همچنین برخی از مفاهیم مانند جفا و فراق نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۲۵۶

چو فکر کوتهی عمر ای پسر کردم
حدیث زلف دراز تو مختصر کردم

هزار نامه نوشتم ولی از آتش دل
اگر نسوختم از آب دیده تر کردم

به روی خوب تو مایل نخواستم کس را
از آن زخوی بدت خلق را خبر کردم

حدیث شوق چنان بی نهایت ست که من
شب فراق همین قصه مختصر کردم

چو یافتم که کند بیشتر جفای تو را
فغان خود ز جفای تو بیشتر کردم

به قصد دل زکمان ناوکش نجسته هنوز
که من بدل هوس ناوک دگر کردم

چه جامه ها که به شبهای هجر کردم چاک
دو روز خلعت وصلت اگر ببر کردم

ز زندگانی خویش از نخست قطع نظر
(سحاب) کردم و بر روی او نظر کردم
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.