هوش مصنوعی: این متن شعری است که بر استقلال و عدم وابستگی به دیگران تأکید دارد. شاعر توصیه می‌کند که برای حل مشکلات به دیگران یا عوامل خارجی مانند چرخ فلک تکیه نکنیم، بلکه به خود و توانایی‌های درونی‌مان اعتماد داشته باشیم. همچنین، از وابستگی عاطفی و انتظار کمک از دیگران بدون دلیل منطقی پرهیز می‌دهد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق فلسفی و اخلاقی موجود در شعر ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مضامین مانند استقلال و وابستگی نیاز به تجربه و درک بیشتری از زندگی دارند که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.

شمارهٔ ۲۹۵

یاری از یار من و چرخ ستمکار مخواه
یاری از چرخ اگر خواستی از یار مخواه

دل ز چشم تو اگر چشم عنایت دارد
گو پرستاری بیمار ز بیمار مخواه

زین طبیبان که توانند علاجی بکنند
چاره ی درد دل خویش به ناچار مخواه

هر که را زیب دکان جنس وفا و هنر است
به جوی گو برسان نرخ و خریدار مخواه

خواهی از سنگ جفایش اگر ایمن باشی
هرگز آسایش از آن سایه ی دیوار مخواه

یاری ای که رقیبش نباشد مطلب
در گلستان جهان یک گل بیخار مخواه

هر که در غمکده ی دهر گرفتار غمی است
گو بده جان چو (سحاب) از غم و غمخوار مخواه
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.