هوش مصنوعی: شاعر در این شعر خود را به پروانه‌ای تشبیه می‌کند که عاشق شمع (معشوق) شده و از عشق و رنج آن می‌سوزد، اما این سوختن برای معشوق اهمیتی ندارد.
رده سنی: 15+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌های شعری ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

شمارهٔ ۳۸

ای شمع رخ ترا دلم پروانه
دام تو شود آخرم از پروانه

پروانه صفت من از غمت میسوزم
وز سوختنم هیچ ترا پروانه
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.