رحمی بکن آخر به من خسته خدا را
از حد مبر آخر به دلم جور و جفا را

زین بیش نماندست مرا طاقت هجران
آخر نظری کن به من از لطف خدا را

یک شب ز سر لطف تو بر وعده وفا کن
زین بیش میازار دل خسته ی ما را

از بس که جفا بر من بیچاره پسندی
بر بنده ببخشود ز جورت دل خارا

دردی ز غمت بر دل رنجور ضعیفست
زنهار مکن دور ازین درد دوا را

سلطان جهانی و من از خیل گدایان
بنواز زمانی ز سر لطف گدا را

یک روز وفا کن به خلاف ای بت دلخواه
باشد که بگویند به سر برد وفا را