هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزل‌گونه، بیانگر عشق و ستایش معشوق است. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های پراحساس، زیبایی و جذابیت معشوق را توصیف می‌کند و از درد هجران و جفای او شکایت دارد. او از معشوق می‌خواهد که پرده از رخسارش بردارد و به حال زار او نظر کند.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی پیچیده، نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۵۴

ای ز رویت خیره چشم آفتاب
وی به مهر روی تو دلها کباب

برقع از روی چو خورشیدت بکش
زآنکه بر خور کس نمی بندد نقاب

چهره بنما در شب دیجور هجر
تا ز زلفت تاب گیرد ماهتاب

حلقه ی زلف پریشان برگشای
تا فتد مشک ختن در پیچ و تاب

از شکر شیرین تری ای حورزاد
از چه می گویی چنین تلخم جواب

جان فدای روی تو کردم کنون
نازنینی تا چه می بینی صواب

یک نظر بر حال زار ما فکن
بر دو چشم ما ببستی راه خواب

از جفا کوته نکردی دست جور
تا جهان کردی به غم یک سر خراب
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.