هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از درد عشق و فراق معشوق می‌گوید و بیان می‌کند که چگونه عشق و اشتیاق به معشوق، دل و جانش را سوزانده و از دنیا بریده است. او از سوختن در آتش عشق، بی‌تابی دل و فداکاری در راه معشوق سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و احساسی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۷۶

در غم عشقت دل تنگم بسوخت
بی رخ تو دیده ز عالم بدوخت

نام رخت بردم و در بوستان
گل ز جفای رخ تو برفروخت

دل نتواند صنما در غمت
یک سر مویت به دو عالم فروخت

ای که چو پروانه به شمع رخت
زآتش عشقت پر و بالم بسوخت

پیرهن وصل تو خیاط بخت
بر قد و بالای دل من بدوخت

خاک سر کوی تو آبم ببرد
آتش عشق تو جهانی بسوخت
وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.