مهربانی ز دلستانم نیست
میل دل جز به دوستانم نیست

شب وصل تو از خدا طلبم
غیر ازین هیچ داستانم نیست

بی قد و قامت چو شمشادت
رغبت و میل بوستانم نیست

بی رخ چون گل تو ای گلبوی
هیچ پروای گلستانم نیست

من ز جانت مرید و معتقدم
قسمی جز بر آستانم نیست

در شب هجر غیر مردم چشم
در جهان هیچ پاسبانم نیست

نازنینا ملاذ من به جهان
غیر آن خاک آستانم نیست