مرا فراق رخ آن نگار ممکن نیست
وصال آن بت سیمین عذار ممکن نیست

چه حالتیست ندانم میان ورطه ی عشق
شدم غریق و شدن برکنار ممکن نیست

ببرد آب رخ آن نگار و در غم او
میان آتش هجران قرار ممکن نیست

به بوستان وصالش بسی امیدم بود
کنونم از گل آن وصل خار ممکن نیست

دل ضعیف مرا حالتیست بس مشکل
که می خورد غم و بی غمگسار ممکن نیست

نه مرد عشق تو بودم ولی چه چاره کنم
به عشق روی توأم اختیار ممکن نیست

نصیحت من بی دل کنند و می گویم
سر بریدنم از وصل یار ممکن نیست

ز آب دیده ی ما سر به سر جهان بگرفت
به غایتی که از این سو گذار ممکن نیست

«جهان ملک خاتون»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir