هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر عشق و دلدادگی شاعر به معشوق است. شاعر از سرگشتگی، سودا و هوای معشوق سخن می‌گوید و دل‌بستگی عمیق خود را به او ابراز می‌کند. او معشوق را نور دیده و زیبا توصیف می‌کند و جهان را تحت تأثیر وجود او می‌بیند.
رده سنی: 15+ این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات ادبی ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۴۳۵

سر سرگشته سودای تو دارد
هوای قد و بالای تو دارد

سری دارد به عالم پر ز سودا
که این سر نیز در پای تو دارد

اگر رای تو بر خون دل ماست
دل بیچاره ام رای تو دارد

تو نور دیده ی مایی نگارا
دلم آخر که بر جای تو دارد

سهی سروا تو دانی دیده ی ما
نظر بر قد رعنای تو دارد

ندارد گل به بستان رنگ و بویی
حیا از روی زیبای تو دارد

سخن کوته کنم فی الجمله امروز
جهانی باز یغمای تو دارد
وزن: مفتعلن فاعلات مفتعلن فع (منسرح مثمن مطوی منحور)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۳۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.