شبهاست کز خیال تو خوابم نمی برد
شب نیست کاتش غمت آبم نمی برد

روزی ز خال و عارض مهوش نگار ما
ممکن نشد که طاقت و تابم نمی برد

یک دم نمی رود که مرا شحنه خیال
از کوچه تو مست و خرابم نمی برد

ما را به غیر درگه او نیست ملجأیی
در خلوت وفا ز چه بابم نمی برد

آوخ که رفت عمر گرامی ز دست ما
در سر هوای عهد شبابم نمی برد

از آتش فراق تو کاندر جهان فتاد
شبهاست کز خیال تو خوابم نمی برد