هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از درد هجران و آرزوی وصال معشوق سخن می‌گوید. او از معشوق می‌خواهد که لحظه‌ای به او توجه کند، با او مهربانی کند و درد دل بی‌درمانش را درمان نماید. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا مانند «سیم گداخته» و «کبوتر اسیر» احساسات عمیق خود را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه‌ی عمیق و استفاده از استعاره‌های پیچیده است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، این نوع شعر بیشتر مورد توجه نوجوانان و بزرگسالان قرار می‌گیرد.

شمارهٔ ۵۵۰

گرم یک لحظه بنوازی چه باشد
نظر بر حالم اندازی چه باشد

دمی آخر ز روی مهربانی
اگر با دوست پردازی چه باشد

اگر در بوته ی غم زآتش هجر
مرا چون سیم بگدازی چه باشد

دل پردرد بی درمان ما را
به وصل خود دوا سازی چه باشد

اگر با ما دمی درسازی امروز
ز روی لطف و دمسازی چه باشد

اگر در ساحت میدان هجران
سمند وصل خود تازی چه باشد

دلا گر در هوایش چون کبوتر
اسیر چنگل بازی چه باشد

دلا پیش قد آن سرو آزاد
اگر صد ره ز جان بازی چه باشد

برو جان و جهان در پاش انداز
در این معرض سراندازی چه باشد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۴۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.