هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی‌های معشوق و تأثیر آن بر طبیعت و اطرافیان می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر طبیعی مانند سرو، گل، شمع و بلبل، زیبایی معشوق را توصیف می‌کند و نشان می‌دهد که حضور او باعث درخشش و معنی‌بخشی به همه چیز می‌شود.
رده سنی: 15+ این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از صنایع ادبی و واژگان کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۶۴۱

با قامت تو سرو به بستان چه می کند
گل با رخت بگو به گلستان چه می کند

چون بر گل رخ تو چو من عندلیب نیست
در مدح روی خوب تو دستان چه می کند

هر دیده کاو فروغ رخت را ز دور دید
آخر بگو که شمع شبستان چه می کند

خسرو چو یافت آن لب شیرین به کام دل
با لعل دلکشت شکرستان چه می کند

گرچه مکررست حدیث شکر ولی
پیش لب تو قند لرستان چه می کند

هر گوش و هوش کز لب تو قصّه ای شنید
صوت هزار و بلبل بستان چه می کند

هرکس که روی چون گل تو در جهان بدید
فصل بهار و برگ زمستان چه می کند
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۴۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.