هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر عشق عمیق و فراق دردناک شاعر است. او با تصاویر زیبا از فلک، جهان و طبیعت، احساسات خود را نسبت به معشوق بیان می‌کند. شاعر از جور فلک می‌نالد اما امیدوار است و به عشق خود پایبند می‌ماند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، پرداختن به موضوعاتی مانند فراق و غم نیاز به سطحی از بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۶۵۷

تا مدار فلک و دور جهان خواهد بود
دل من طالب وصل تو به جان خواهد بود

بر من خسته نظر گر فکنی از سر لطف
اثر همت صاحب نظران خواهد بود

دیده تا بر قد آن سرو روان بگشایم
خونم از دیده ی غم دیده روان خواهد بود

خسته بار فراق توأم ای جان عزیز
گل وصل تو به دست دگران خواهد بود

گرچه دیدی ز فلک جور فراوان ای دل
دل قوی دار که خیر تو در آن خواهد بود

دل گم گشته ما را که نشان خواهد داد
تا ز حسنش به جهان نام و نشان خواهد بود

تا روان باشد و جانم به لب آید ز غمش
خاطرم مایل آن سرو روان خواهد بود
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۵۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.