خسته دلی بسته دل در سر زلفین یار
طاقت صبرش نماند داد ز دست اختیار

دل ستدی ای صنم قصد به جان کرده ای
گرچه نباشد مرا در غم عشق تو کار

دیده ی بی خواب من دل به سر عشق کرد
از سر نامردمی کرد به جان زینهار

گر ز منت عار هست ای بت دلخواه من
با غم عشق رخت هست مرا افتخار

گوی دل من هنوز خسته ز چوگان تست
زآنکه به میدان شوق نیست چو تو شهسوار

سرو سمن بوی من با دل مسکین چه کرد
چون بستد دل ز من داد به دست چنار

تازه دلی داشتم چون گل رخسار دوست
بین که چه پژمرده شد از غم آن روزگار

دولت وصلت به من بی سر و پا کی رسد
کار به بخت اوفتاد تا که بود بختیار

هست به سوی جهان همّت صاحبدلان
زآنکه ز نسل شهان هست جهان یادگار