در جهان غیر تو ای دوست ندارم دلبر
که تو را گفت که بیهوده ز یاران دل بر

چون ببردی دل و جان از من بیچاره کنون
مرهمی نه ز وصالت به دل ما دلبر

نسبت قدّ تو با سرو کنم یعنی چه
که ورا پای ز چوبست و درختی بی بر

در شب ظلمت هجران تو سرگشته شدم
باز هم بوی سر زلف تو گشتم رهبر

چون درون حرم جان و دلم منزل تست
حلقه وار از چه سبب من شب و روزم بر در

چه شود گر بنوازی ز سر لطف شبی
بنده ی سوخته دل را و در آری در بر

گر مراد من بیچاره ز لعلم بدهی
گویم از جان و جوانی ز جهانی برخور