هوش مصنوعی: این شعر یک نیایش و دعا است که در آن شاعر از خداوند می‌خواهد تا دل غمزده‌اش را تسلی دهد، به او بینش و راهنمایی عطا کند، و بر دشمنان و مشکلاتش پیروزی بخشد. همچنین، او طلب آمرزش گناهان و رحمت الهی را می‌کند.
رده سنی: 14+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۸۱۴

یارب دل محنت زده ام را خبری بخش
وز دیده ی صاحب نظرانم نظری بخش

در مصلحت دینی و دینم نظری کن
بر دشمن و بیگانه و خویشم ظفری بخش

این خسته ی غم را به فرح مرهم دل ساز
وین بی سر و پا را ز کرم پا و سری بخش

بی رهبر بینا نتوان رفت به منزل
از پیروی راهروانم اثری بخش

شمع رخ دلسوخته را نور و صفا ده
مرغ دل سودازده را بال و پری بخش

از شست قضا چون بجهد تیر حوادث
جان و دل بی پوشش ما را سپری بخش

در حشر که بخشی گنه خلق به طاعت
جرم من بیچاره به آه سحری بخش
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۱۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.