بس بگردید و بس بگردد هم
چرخ سرگشته و نگردد کم

دیده بگشا که آسیای فلک
نیست هرگز قرار او یک دم

شاد دارد دلی ولیکن از او
کس نکردست حاصل الاّ غم

نیش او بیشتر ز نوش بود
بر دل کس نمی نهد مرهم

یک زمان با تو مهربان باشد
باز گردد مزاج او در دم

چه شکایت کنم ز بی مهریش
که فزودست درد بر دردم

دم فروشد مرا ز غصّه دور
کس نفس چون زند بگو در دم

حال من در جهان چو زلف بتان
نیک شوریده است و رفته بهم

یک زمان غم ز خاطرم نرود
کم نکرد از دو چشم بختم نم