من مسکین به جهان یار ندارم چه کنم
جز غم عشق رخش کار ندارم چه کنم

بار عشق تو چو کوهست و تن از ضعف چو کاه
بیش ازین طاقت این بار ندارم چه کنم

دارم از جور تو بسیار شکایت لیکن
پیش کس زهره ی گفتار ندارم چه کنم

مشکل آنست که بیمارم و در درد غمش
جان فدا کردم و تیمار ندارم چه کنم

ساکن کوی تو گفتم که شوم یکباره
بر سر کوی تو چون بار ندارم چه کنم

تو نداری خبر از حال من خسته و من
طاقت زحمت اغیار ندارم چه کنم

جز غم دوست که پیوسته ندیمست مرا
در جهان مونس و غمخوار ندارم چه کنم