صبا برو تو پیامی ز من به یار رسان
غم فراق چو دانی به غمگسار رسان

سلام و پرسش بی حد به اشتیاق تمام
ازین کمینه خاکی بدان نگار رسان

تو شرح حال من خسته دل نکو دانی
ز روی لطف خدا را بدان دیار رسان

قرار نیست چو من در دو زلف سرکش دوست
بیا ز نکهت زلفش به بیقرار رسان

بگو فراق رسانید جان ما بر لب
بیا و منتظری را به انتظار رسان

چو جان به لعل لبت تشنه ام نگارینا
بیا و تشنه وصلت به چشمه سار رسان

اگر نگار شبی حال زار ما پرسد
بگو بیا و جهان را به اعتبار رسان