از شب وصلت دل ما شاد کن
یک دمک آشفته دلان یاد کن

داد دلم چون ندهی دلبرا
کیست که گفت این همه بیداد کن

بنده ز جانت شده ام رایگان
بهر خدا از غمم آزاد کن

بلبل جان وقت گل آمد خموش
از چه شدی، ناله و فریاد کن

روز زمستان بشد و از بهار
گشت جهان خرّم و دل شاد کن

گر ندهد کام دلت روزگار
رو به در شاه جهان داد کن