۱۵۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱۹۶

ای مرا هم دل تو هم دلدار تو
ای مرا هم یار و هم اغیار تو

در سرابستان حسنت دلبرا
در جهانم هم گلی هم خار تو

بارها هست از تو بر دل پر غمم
گر توان از لطف خود بردار تو

یک شبم از وصل بنواز ای نگار
تا شوی از عمر برخوردار تو

بارم از هرکس چرا باشد به دل
گر مرا باشی نگارا یار تو

چون مرا آزرده ای از روز هجر
از در وصلم دمی بگذر تو

ای خداوند جهان تا بود و هست
غافلان در خواب خوش، بیدار تو
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۹۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۹۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.