جانا چه کرده ایم که از ما بریده ای
بر دست هجر پرده صبرم دریده ای

گر صد ستم کنی تو بدین دل که همچنان
در دل به پیش اهل نظر نور دیده ای

مقصود خاطر من مسکین رضای تست
آری چه غم تو را که به مقصد رسیده ای

ما خاک آن رهیم که بر وی نهی تو پای
گرچه تو سر ز کبر به گردون کشیده ای

در اشتیاق روی تو ای جان نازنین
دل شد رمیده از غم و تو آرمیده ای

در دوستان به چشم جفا می کنی نظر
آری مگر نصیحت دشمن شنیده ای

گر غافلی ز کار جهان جان نازنین
معذور دارمت که جهان را ندیده ای