۱۳۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۶۵

تا که مهر مهرم از درج وفا برداشتی
بی خطایی از چه رو راه خطا برداشتی

ای بت سیمین بر نامهربان سنگ دل
شرم بادت بی گناهی دل ز ما برداشتی

نارسیده از گلستان رخت بویی به ما
از چه معنی خنجر خار جفا برداشتی

ای دل آشفته ی شیدای سرگردان بگو
کز میان مهربانان خود که را برداشتی

آنکه از جان و جهانت در طلب سرگشته بود
چون تو را گشتست از او خاطر چرا برداشتی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۶۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.