هوش مصنوعی:
شاعر در این متن عاشقانه، از احساسات خود نسبت به معشوق سخن می‌گوید. او با باد صبا رازی را در میان می‌گذارد و از زیبایی‌های معشوق مانند رخسار، موی ناشکیب، لعل شکرین و شوخی‌های او یاد می‌کند. شاعر از عشق پرشور خود می‌گوید و می‌خواهد که پیامش به معشوق برسد.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۱۳۲۲
بگفتم با صبا دزدیده رازی
که دارم بر رخ جانان نیازی
گذر کن بر سرابستان حسنش
چو بینی بر لب جو سرو نازی
چو زلف ناشکیبش دلفریبی
چو لعل شکرینش دلنوازی
نظر کن بر رخش از چشم معنی
چو بینی گلرخی شوخی طنازی
زمین را بوسه ده از من بگویش
که در عشقش نباشد پاکبازی
چو من بشنو بگوش هوش جانا
ز باد صبحدم سربسته رازی
که دارم بر رخ جانان نیازی
گذر کن بر سرابستان حسنش
چو بینی بر لب جو سرو نازی
چو زلف ناشکیبش دلفریبی
چو لعل شکرینش دلنوازی
نظر کن بر رخش از چشم معنی
چو بینی گلرخی شوخی طنازی
زمین را بوسه ده از من بگویش
که در عشقش نباشد پاکبازی
چو من بشنو بگوش هوش جانا
ز باد صبحدم سربسته رازی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
