۱۵۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۳۲۳

معطّرست جهانی ز باد نوروزی
چه باشد ار شب وصلت مرا شود روزی

دلم به دولت وصلت رسید و می خواهم
که آن سعادت و بختم شود به نو، روزی

منم که سوخته بر آتش شب هجران
به حال من نکنی رحمتی ز دل سوزی

دلم بدوز نگارا به تیر غمزه شوخ
که شهرتی بودش دایماً به دلدوزی

به عشق وصل تو جان سوختم چو پروانه
که شمع روی تو بس می کند دلفروزی

جهان نکرد وفا با کسی و مشهورست
ولی وفا تو مگر از جهان بیاموزی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.