هوش مصنوعی: شاعر در این متن از عشق و جدایی سخن می‌گوید و از معشوق می‌خواهد که به او توجه کند و از جفا و بی‌وفایی دست بردارد. او خود را همچون گنجشکی کوچک در مقابل مرغ همای معشوق می‌داند و امیدوار است که با لطف معشوق، روشنایی و آرامش یابد.
رده سنی: 15+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۴۰۱

بتا بدمهر و سنگین دل چرایی
چرا با وصل ما در ماجرایی

چو ما از جان و دل یکباره جانا
تو را گشتیم تو آخر که رایی

نظر بر من کن و بر حال زارم
به جان آمد دلم در بی نوایی

ز خوان وصلت ای دلبر خدا را
بگو تا کی کنم باری گدایی

نگارینا به هجرانم مرنجان
مکن زین بیشتر از ما جدایی

جفا زین بیشتر مپسند بر ما
ز دل بیرون کن ای دل بیوفایی

گر اندازی نظر بر من عجب نیست
منم گنجشک و تو مرغ همایی

بگستر سایه بر من کز فر تو
مگر باشد که یابم روشنایی

مکن بیگانگی با ما اگرچه
جهان با کس نکردست آشنایی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۰۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۰۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.