بیا که با تو نداریم دست بالایی
چرا به خون دل من دو دست آلایی

دلم ز دست فراق تو خون شود آنگه
بگو چرا تو به زجرم ز دیده پالایی

گذر به جانت ما کن چرا که از تو سزد
نظر به ما که تو سرو بلند بالایی

ز بوی زلف تو بگریخت آهوی ختنی
به چشم شوخ تو دادست رسم شهلایی

عبیر و عنبر و کافور و مشک و سنبل تر
به جعد زلف تو دادند اسم لالایی

ز حد گذشت فراق رخت بیا ورنی
دوتا کنم ز غم تو قبای یک لایی

جهان ز پای درآمد بگیر دستش را
ز دست جور که کردست چرخ والایی