سرو چمن از عجب برآورده دو دست
گفتا که، که را قد دلارا چو منست

چون قامت رعنای تو از دور بدید
از خجلت بالای تو بر خاک نشست

«جهان ملک خاتون»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir