هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از زیبایی و نور چهره معشوق سخن می‌گوید و با توصیف طبیعت (ماه و باغ و سرو) به ستایش معشوق می‌پردازد. طبیعت نیز تحت تأثیر حضور معشوق قرار گرفته و گویی به احترام او برمی‌خیزد.
رده سنی:
15+
مفاهیم عاشقانه و استفاده از استعاره‌های ادبی ممکن است برای کودکان کم‌سن قابل درک نباشد. همچنین، درک زیبایی‌شناسی شعر کلاسیک معمولاً به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد.
شمارهٔ ۱۳۲
امشب مه ده چار بیاراسته بود
نور از رخ تو به عاریت خواسته بود
در باغ گذشته ای همانا تو و سرو
بر عذر قدمهای تو برخاسته بود
نور از رخ تو به عاریت خواسته بود
در باغ گذشته ای همانا تو و سرو
بر عذر قدمهای تو برخاسته بود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
