هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر با استفاده از تشبیهات زیبا، رخسار معشوق را به دمشق و زلف او را به شام تشبیه کرده و بیان می‌کند که دلش در زلف معشوق آرام گرفته است. همچنین، صبح رخ معشوق را مطلع آرزوهای دل دانسته و از عشق و اشتیاق خود سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و تشبیهات ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق این متن نیاز به آشنایی با ادبیات و فرهنگ دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.
شمارهٔ ۲۰۴
رخسار تو چون دمشق و زلف تو چو شام
در شام دو زلف تو دلم کرد مقام
صبح رخ دوست مطلع کام دلست
زان گوش چو روزه دار دارم بر شام
در شام دو زلف تو دلم کرد مقام
صبح رخ دوست مطلع کام دلست
زان گوش چو روزه دار دارم بر شام
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
