۱۱۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۰۴

رخسار تو چون دمشق و زلف تو چو شام
در شام دو زلف تو دلم کرد مقام

صبح رخ دوست مطلع کام دلست
زان گوش چو روزه دار دارم بر شام
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.