۱۲۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۰۵

دل را به سر زلف تو آویخته ام
جان را به نثار مقدمت ریخته ام

از آتش و باد عشقت آب رخ خویش
با خاک درت روان برآمیخته ام
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.