هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات عشق و دلدادگی خود را به معشوق بیان می‌کند و از فداکاری و ایثار خود برای او سخن می‌گوید. او از عشق سوزان و بادهای عاشقانه‌ای می‌گوید که باعث شده‌اند اشک‌هایش با خاک درگاه معشوق آمیخته شود.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان شاعرانه نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۲۰۵
دل را به سر زلف تو آویخته ام
جان را به نثار مقدمت ریخته ام
از آتش و باد عشقت آب رخ خویش
با خاک درت روان برآمیخته ام
جان را به نثار مقدمت ریخته ام
از آتش و باد عشقت آب رخ خویش
با خاک درت روان برآمیخته ام
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
