۱۳۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۲۰

گفتم که هوای یار سرکش گیرم
سودای سر زلف مشوّش گیرم

خواهم که ز جان و دل شوم قربانش
چون نیست میسّرم که ترکش گیرم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.