هوش مصنوعی: این متن شعری است که از رنج‌های عاطفی و روحی سخن می‌گوید. شاعر از غم و اندوه بی‌پایان، عشق ناکام، و ناتوانی در رهایی از دام مشکلات زندگی می‌نویسد. همچنین، به ناامیدی و تنهایی اشاره دارد و بیان می‌کند که کسی درد او را درک نمی‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، لحن غمگین و ناامیدانه‌ی آن نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد تا بتوان آن را به درستی تحلیل کرد.

شمارهٔ ۳۵

کسی راه غمش را سر نبردست
ازین خونخواره ره جان درنبردست

چه دامست این که یک فرخنده طایر
برون زین دام بال و پر نبردست

بجز من کاورم دین و دلت پیش
کسی کالا بغارتگر نبردست

هلاک همت آن تشنه کامم
که نام چشمه کوثر نبردست

چگویم از گرفتاری به مرغی
که هرگز سر بزیر پر نبردست

کسی از روز ما آگاهیش نیست
که در هجران شبی را سر نبردست

طبیب از عشق با آنکس چگویم
کزین می بهره یک ساغر نبردست
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.